Ушбу қадрият Шимоли-ғарбий Мўғулистондаги қозоқлар орасида сақланиб қолган.

Овчи ва қуш ўртасида дўстона муносабат шаклланиши учун бургутни полапонлик чоғиданоқ боқишади. Уста ва бургут бир-бирига ўргангунча тўрт йилча вақт ўтади.

Мана бундай «оёқкийим» овчи бургутнинг ажралиб турувчи хусусияти ҳисобланади.

Бургутлар одатда қирқ йилча умр кўради ва бу вақтнинг ичида ўзлари яшайдиган оиланинг ҳақиқий аъзосига айланади.

Ўлкада яшовчилар ов қила олмайдиган бургут узоқ яшай олмайди деган фикрда.

Бургут билан ов қилиш сирларини бу ерда болаликдан ўрганиб боришади. Суратда афсонавий овчилардан бирининг 13 ёшли қизи акс этган.

Узоқ ерга отланган овчи бургути билан туяда йўл босади.

Ов қуши ёрдамида қўлга киритилган ўлжа.

Овчиларнинг яна бир ишончли ёрдамчилари отлардир.

Бургутларнинг асосий ўлжалари тулки ва бошқа майда жониворлардир. Лекин шунга қарамай, улар ёш бўриларни ҳам тута олади.

Овчи ва бургутнинг уйи мана шундай кўринишда бўлади.