Ишхонадаман. Хонага кўринишидан қирқ ёшлардаги бир киши кириб келди.

– Ассалому алайкум. Опа, фарзандли бўлган эдим. «Метрика» олиш учун нима қилишим керак?

– Эр-хотиннинг паспорти ва ЗАГС қоғози керак бўлади.

– Ие, ҳужжатларни олиб келмабман-ку, шундай ёзиб беравермайсизми?

– Йўғ-е, бўлмайди-да.

– Жуда узоқ вақт кетмайдими?

– Ҳужжатларни олиб келаверинг, ишингиз тезда битади.

Бирор соат ўтмай йигит яна кириб келди.

– Сиз ёзиб бўлганингиздан кейин нима қилишим керак?

– Нечанчи фарзандингизга олмоқчисиз?

– Тўртинчисига.

– Нима?.. – деб ҳайрон бўлдим мен. – Тўртинчи фарзандингиз туғилган бўлсаям сиз ҳали гувоҳнома олиш учун нималар қилишни билмайсизми?

– Ҳа, опа, чиндан билмайман, – йигит чуқур хўрсинди.

У бир оз тин олди-да, кейин гапларини давом эттирди:

– Дадамнинг ўтганларига уч ой бўлади. Ишонмайсиз, шу уч ой ичидаёқ ўринлари шунақаям билиняптики...

Йигит яна тин олди ва деди:

– Дадам ҳаётликларида бирор маротаба ҳам уйимиздаги ҳужжат ишлари билан шуғулланмаганман. Ҳатто фарзандларимга туғилганлик гувоҳномаларини дадам олиб келган эдилар. Уйда баъзи коммунал тўловларнинг борлигини билмас ҳам эканман. Рўзғор, бозор-ўчарни-ку айтмай қўяверай.

Дадам ҳали ёш, бақувват деб юраверибмиз. Ўлимни хаёлимизга ҳам келтирмаган эдик.

Энди ўйлаб кўрсам, мен дадамнинг хизматларини айтарли қилмабман ҳам. Аксинча, токи вафот этгунликларига қадар отам биз – фарзандларнинг хизматимизни қилибдилар. Менга шу армон бўлиб қолди.

Йигит сўзлашдан тўхтади, назаримда айтмоқчи бўлган гапларини айтолмади. Унинг кўзларига ёш қалқиди, сўзлари бўғзига тиқилди...

Малика Аъзамжонова