
1942 йил. Самарқанднинг Ертешар қишлоғида фақат қариялар, аёллар ва болалар қолган. Эркаклар бирин-кетин фронтга йўл олган, қишлоқ эса оғир сукунатга ботган эди. Фақат кечалари оналарнинг шивирлаган дуоси эшитиларди.
Сўнгги хабарлар
барчаси
Покистон–Ҳиндистон: уруш муқаррарми? (фото)
Покистон ахборот вазири Атоуллоҳ Тарар ҳукумат Ҳиндистон яқин 24-36 соат ичида ҳужум уюштириши ҳақида ишончли маълумотга...
Видео хабарлар
барчасиМуҳаррир танлови
барчасиАслзода аёл – зийнатлар ичидаги камтар ҳаёт
У зодагон, аслзода қизлар учун мўлжалланган мактабда тарбия олган.
Бизга шундай «Жойка»лар керак ёхуд эркинлик ахлоқсизлик дегани эмас
Тиктокер йигитлар уларга танбеҳ бераяпти: ота-онанг йўқми, бундай ҳолда батл ўйнашдан уялмайсанми? Қизалоқ эса мен эркинман ва ҳаёт меники, истаганимни қиламан, деб жавоб берди.
Бу соҳа катта ва ўрта авлод кўз ўнгида бутунлай ўзгариб кетди. Биз ҳатто тасаввур қила олмаган янгиланишлар бугун ёшлар учун одатий ҳолга айланган.